وصیت های جاودان
دهم خرداد سالگرد شهادت سید موسی پریشی است که در حین انجام عملیات در دفاع مقدس با اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.
فروردین ماه ۱۳۴۰ش در خانواده‌ای از سادات شهر اشکنان کودکی چشم به جهان هستی گشود که او را موسی نامیدند. او در کانون معنوی خانواده اش با تعالیم روح‌بخش اسلام آشنا شد و در نوجوانی به خاطر بیان شیرین و صوت زیبایش به روستای پسبند می‌رفت و از روی کتاب برای مردم روضه می‌خواند.
سال‌ها بعد، در عنفوان جوانی با آوازه بت‌شکن قرن، خمینی کبیر (ره) آشنا شد و به واسطه شجاعتی که در پاره کردن تصویر فرعون زمان از خود نشان داد، تحت تعقیب مأموران خودفروخته رژیم فاسد شاه قرار گرفت.
پس از آن‌که در بهمن ماه سال ۱۳۵۷ش باغ آرزو‌هایش شکوفه داد و انقلاب شکوهمند اسلامی به پیروزی نهائی دست یافت، همواره در خدمت انقلاب اسلامی بود.
با شروع جنگ خانمانسوز رژیم متجاوز عراق علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، خدمت مقدس سربازی را برگزید. سیدموسی پس از طی دوره آموزشی در بهبهان، به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و نُه ماه در جبهه جنوب به دفاع از انقلاب و مرزهای میهن اسلامی پرداخت. شهید پریشی به نماز اول وقت اهمیت فراوان می‌داد و در خدمت به والدین از هیچ کوششی دریغ نداشت.
سیدموسی پریشی، سرانجام به پیمانی که با خدای خویش بسته بود، جامه عمل پوشید و در بامداد روز دهم خرداد‌ماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی در سن بیست سالگی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و از ستاره‌های پرفروغ آسمان ایران زمین گشت. پیکر مطهر شهید سیدموسی پریشی در گلزار شهدای زادگاهش، اشکنان به خاک سپرده شده است.
